Στην καρδιά της Citroen Racing στις Βερσαλίες
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗμερομηνία: 28 Σεπτεμβρίου
Οδηγοί: Μίκο Χίρβονεν, Σεμπαστιάν Βιγιέν, Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
Αυτοκίνητα: Citroen DS3 WRC, Citroen DS3 R3, Citroen DS3 R1
Διαδρομή: Πίστα δοκιμών Βαλ ντΆΟρ
Χιλιόμετρα: 30
The show will go on!
Την ώρα που η Citroen επιβεβαίωνε τη συνέχεια της εμπλοκής της στο WRC και ο Σεμπαστιάν
Λεμπ τη «μερική» αποχώρησή του από το θεσμό, εμείς βρισκόμασταν στην έδρα της Citroen
Racing και ζούσαμε μία ημέρα γεμάτη... DS3 στα χρώματα του πολέμου!
Η ΦΕΤΙΝΗ Έκθεση του Παρισιού κέντρισε περισσότερο από ποτέ το ενδιαφέρον των φίλων του
Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Από τη μία, η επισημοποίηση της εμπλοκής της Hyundai στο
WRC με το i20 και, από την άλλη, μια σειρά ανακοινώσεων αναφορικά με την πλέον επιτυχημένη
ομάδα της τελευταίας δεκαετίας στο θεσμό, τη Citroen. Η πτώση των πωλήσεων της γαλλικής
εταιρείας προκάλεσε σημαντικά προβλήματα στο πρόγραμμα του WRC, με αποτέλεσμα ο επικεφαλής
της Citroen Racing, Ιβ Ματόν, να πρέπει να καλύψει το 60% του προϋπολογισμού από χορηγούς.
Λίγο πριν τα σύννεφα μαζευτούν πάνω από τις Βερσαλίες και έπειτα από εσωτερική μάχη μεταξύ
των Αράβων του Κατάρ και του ¶μπου Ντάμπι, οι τελευταίοι έκλεισαν μια συμφωνία με τη
Citroen για τα επόμενα τρία χρόνια, και μάλιστα με προοπτική ανανέωσης για ακόμα δύο,
σώζοντας την παρτίδα για τους Γάλλους, αλλά και για το θεσμό γενικότερα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, την ίδια στιγμή γνωστοποιούσαν ότι ο Σεμπαστιάν Λεμπ δε θα
ακολουθήσει ολόκληρο το Πρωτάθλημα του 2013, παρά μόνο επιλεκτικούς αγώνες, αφού οι Γάλλοι
ετοιμάζονται το 2014 για συμμετοχή στο WTCC με τον εννέα φορές παγκόσμιο πρωταθλητή ως
επίσημο οδηγό τους! Με λίγα λόγια, σωρεία πληροφοριών, και μάλιστα την ώρα που εμείς
βρισκόμασταν ήδη στις Βερσαλίες, στην καρδιά των γεγονότων -στις εγκαταστάσεις της Citroen
Racing-, καλεσμένοι της αγωνιστικής ομάδας. Εκεί, ένα κλασικό γαλλικό πρωινό με συννεφιά
και ολίγον από βροχή, πήραμε μια γεύση από τις αγωνιστικές εκδόσεις των DS3, αλλά και από
τη φιλοξενία των ανθρώπων της ομάδας, οι οποίοι πλέον μπορούν να αισθάνονται
ανακουφισμένοι και να έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν...
DS3 Stories...
Η επίσκεψή μας στις Βερσαλίες δεν περιλάμβανε μια απλή περιήγηση στις εγκαταστάσεις της
αγωνιστικής ομάδας. Εκεί, γύρω από τα κτίρια όπου φιλοξενούνται τα εργαστήρια και τα
γραφεία των μηχανικών και των τεχνικών, υπάρχει μια πίστα δοκιμών («Βαλ ντΆΟρ» ονομάζεται
για την ακρίβεια) στην οποία και έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα όλα τα αγωνιστικά
μοντέλα της Citroen.
Παρατατεγμένα μας περίμεναν τρία Citroen DS3. Το νέο και... λιλιπούτειο R1, το γνωστό μας
πλέον R3T και, φυσικά, η «ναυαρχίδα» της σειράς, η έκδοση με τον κωδικό «WRC». Στην πρώτη
περίπτωση θα καθόμασταν στο μπάκετ του οδηγού, ενώ στις άλλες δύο σε αυτό του συνοδηγού.
Φυσικά, το DS3 στα χρώματα της Red Bull ήταν αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον μας, ειδικά
από τη στιγμή που στα πηδάλια θα βρισκόταν ο πρώτος -από τη νέα χρονιά- οδηγός της ομάδας,
ο Μίκο Χίρβονεν. Με τον Ιάκωβο Κρομμύδα της Citroen Hellas φύλακα-άγγελό μας,
κατευθυνθήκαμε αρχικά στο motorhome της ομάδας, για να φορέσουμε την απαραίτητη φόρμα.
«Ώστε εδώ ξεκουράζονται οι κ. Λεμπ και Χίρβονεν; Καθόλου άσχημα!»
Αφού ξεπεράσαμε το γεγονός ότι ο χώρος είναι πιο πολυτελής από το δικό μας σπίτι,
επιστρέψαμε στο χώρο της πίστας, και μας οδήγησαν στις τέντες όπου φιλοξενούνταν τα
αυτοκίνητα. Για να μπούμε στο κλίμα, μας κατεύθυναν προς το εσωτερικό του Citroen DS3 R3T,
όπου μας περίμενε υπομονετικά ο νεαρός Σεμπαστιάν Βιγιέν, επικεφαλής της βαθμολογίας του
φετινού Citroen DS3 Trophy. Έχοντας παρακολουθήσει αγώνες του συγκεκριμένου θεσμού,
ενθουσιαστήκαμε, αφού αυτοί οι πιτσιρικάδες έχουν ψυχή, και σε καμία περίπτωση δε
φοβούνται να «πατήσουν» το γκάζι.
Πίσω στο DS3 R3, προσπαθούμε να βολευτούμε στη θέση του συνοδηγού, όντας σε γνώριμο
περιβάλλον. Η συγκεκριμένη εκδοχή, προδιαγραφών κατηγορίας R3T, μας είναι γνωστή εδώ και
αρκετό καιρό, ενώ την έχουμε γνωρίσει ακόμα καλύτερα τον Ιανουάριο του 2011, όταν και
συνοδεύσαμε τον Δημήτρη Αμαξόπουλο στην περιπέτειά του στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο με ίδιο
αυτοκίνητο. Υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας 1.600 κ.εκ., στόμιο 29 χλστ. και απόδοση 210
ίππων με 36 χλγμ. ροπής(!) σηματοδοτούν τα δυναμικά χαρακτηριστικά του. Όπως επιβάλλει η
κατηγορία, η κίνηση περνά στους εμπρός τροχούς μέσω ενός μπλοκέ διαφορικού. Αναφορικά με
το σύστημα μετάδοσης, με 6 σχέσεις και επιλογή από την πεταλούδα πίσω από το τιμόνι (ίδια
με αυτήν που χρησιμοποιούσε ο Λεμπ στο C4 WRC), το κιβώτιο είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Και, ενώ όλα τα παραπάνω στριφογυρίζουν στο μυαλό, ο φιμωμένος ήχος του κινητήρα μας
επαναφέρει στην πραγματικότητα. Και λέμε «φιμωμένος», διότι όλα τα αυτοκίνητα είναι
εφοδιασμένα με ειδικό σιγαστήρα στην εξάτμιση, έτσι ώστε να μην ξεπερνούν τα όρια της
ηχορρύπανσης, εφόσον η πίστα βρίσκεται κοντά σε κατοικημένη περιοχή. Είπατε κάτι; Ο
Σεμπαστιάν ακινητοποιεί σε μια ευθεία το DS3 και μας κάνει επίδειξη του launch control, το
οποίο είναι ιδιαίτερα απλό στη χρήση. Σίγουρα, η εκκίνηση δεν αντίστοιχη με αυτήν ενός
WRCar, αλλά το DS3 εντυπωσιάζει με την επιτάχυνσή του. Οι αλλαγές με την πεταλούδα
(τραβάς-ανεβαίνουν οι σχέσεις, πιέζεις προς τα εμπρός-κατεβαίνουν) είναι ακαριαίες, με τον
Βιγιέν να αλλάζει ταχύτητα λίγο μετά τις 5.200 σ.α.λ. «Συγγνώμη, Mitsubishi Lancer είναι ή
Subaru Impreza;» Όπως στα αγωνιστικά της κατηγορίας Ν, έτσι και εδώ, στο DS3, δε
χρειάζεται ο οδηγός να κινείται κοντά στο όριο περιστροφής του κινητήρα, αφού η ροπή των
36 χλγμ. είναι διαθέσιμη από τις 3.000 σ.α.λ.! Γεγονός που γίνεται φανερό στην έξοδο από
τη στροφή, όπου και δεν υπάρχει έλλειψη απόκρισης στο γκάζι.
Στην ασφάλτινη διαδρομή και με τον νεαρό Γάλλο μετρ του είδους στα πηδάλια, όλα μοιάζουν
ιδιαίτερα απλά. Το πίσω μέρος δε δείχνει καθόλου νευρικό, ενώ, όποτε ο ίδιος προσπαθεί να
προκαλέσει υπερστροφή, διορθώνει εύκολα -έτσι δείχνει τουλάχιστον- με το «κοντό» τιμόνι,
ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις. Την ίδια ώρα, οι εμπρός τροχοί δείχνουν ικανοί να
περάσουν την ισχύ στο δρόμο, χάρη και στο μπλοκέ, αν και το αριστερό πόδι του Σεμπαστιάν
είναι για παν ενδεχόμενο τοποθετημένο στο φρένο, έτοιμο να αναλάβει δράση.
Σειρά μου!
Η βόλτα με το DS3 R3, όπως είναι λογικό, μας άνοιξε την όρεξη. Και τι καλύτερο για τη
συνέχεια από το να περάσεις στη θέση του οδηγού. Βέβαια, η αγωνιστική κατασκευή που έχουμε
στη διάθεσή μας δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη του Βιγιέν, πόσω μάλλον με το
«εταιρικό» DS3 του κ. Χίρβονεν. Η φιλοσοφία του DS3 R1 είναι ξεκάθαρη: πρόκειται για μια
προσιτή λύση για όσους επιθυμούν να εμπλακούν στους αγώνες. Για του λόγου το αληθές,
αξίζει να σημειώσετε ότι η μετατροπή του από αυτοκίνητο παραγωγής σε αγωνιστικό κοστίζει
μόλις 3.000 ευρώ.
Ο λόγος είναι πολύ απλός, και έγκειται στο γεγονός ότι τα περισσότερα μηχανικά μέρη
προέρχονται από το μοντέλο παραγωγής. Βάση αποτελεί το «DS3 1.6 VTS», όπως το ονομάζουν
στη Γαλλία, το οποίο εφοδιάζεται με το 1.600άρη ατμοσφαιρικό κινητήρα των 1.600 κ.εκ. Με
την προσθήκη του νέου συστήματος εξαγωγής και την αντικατάσταση του φίλτρου αέρα και του
εγκεφάλου, η απόδοση του κινητήρα φτάνει τους 125 ίππους, τη στιγμή που η ροπή αγγίζει τα
17 χλγμ., το 90% εκ των οποίων είναι διαθέσιμο από τις 2.000 σ.α.λ. Το κιβώτιο είναι ίδιο
με εκείνο του μοντέλου παραγωγής, εφοδιασμένο όμως με πιο κοντές σχέσεις μετάδοσης. Τα
αμορτισέρ είναι εξελιγμένα από τη Citroen Racing, ενώ αναβαθμισμένο είναι το σύστημα
πέδησης, το οποίο διαθέτει υλικά τριβής ίδια με του DS3 R3T. Το χειρόφρενο είναι
υδραυλικό, ενώ διαφοροποιημένη είναι και η χαρτογράφηση του ηλεκτρικού συστήματος
διεύθυνσης.
Περνώντας στο εσωτερικό και αφού έχεις δεθεί με τις ζώνες των 6 σημείων, παρατηρείς ότι οι
διαφορές σε σχέση με το απλό DS3 είναι ελάχιστες. Τη διαφορά μαρτυρά η απουσία κάθε
περιττού στοιχείου, το οποίο και έχει αφαιρεθεί για λόγους μείωσης βάρους, που ανέρχεται
στα 1.180 κιλά. Πατώντας το γκάζι, η απόκριση είναι ικανοποιητική, χωρίς να προκαλεί...
ρίγη συγκίνησης. Κύρια χαρακτηριστικά του είναι η ελαστικότητα και η διαθέσιμη ροπή από
τις χαμηλές στροφές, η γραμμική απόδοση και λειτουργία καθώς και η απουσία κομπιασμάτων,
ακόμα και όταν το στροφόμετρο ξεπερνά τις 7.000 σ.α.λ. Βέβαια, τη ζωντάνια του το 1.600άρι
σύνολο την οφείλει σε μεγάλο βαθμό στις κοντές σχέσεις του κιβωτίου. Αυτό που
εντυπωσιάζει, όμως, είναι για ακόμα μία φορά το στήσιμο του αυτοκινήτου, με τους Γάλλους
να τηρούν τις... παραδόσεις. Φιλικό, προβλέψιμο ακόμα κι αν το προκαλέσεις, ουσιαστικά
αποδεικνύεται ουδέτερο με τα καλά ελαστικά της Pirelli, εμφανίζοντας τάσεις υποστροφής στο
όριο. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αγωνιστική πρόταση, την οποία οι
Γάλλοι προετοιμάζουν μόνο για ασφάλτινους αγώνες, με χαμηλό κόστος κτήσης, αλλά και φιλική
προς το χρήστη. Σίγουρα, θα βοηθήσει τα μέγιστα τον οδηγό που κάνει τα πρώτα του βήματα
στο χώρο, ενώ ο πιο έμπειρος θα μπορεί να κινηθεί γρήγορα, εκμεταλλευόμενος το εξαιρετικό
πλαίσιο.
Όταν η κατάσταση έγινε σοβαρή...
Καλή η βόλτα με το R3T, ενδιαφέρουσα αυτή με το R1, αλλά αναμφίβολα αυτό που περιμένουμε
οι περισσότεροι είναι να περάσουμε δίπλα στον Μίκο, στη θέση του Γιάρμο Λέχτινεν.
Επιβλητικό, στα χρώματα του πολέμου (βλ. Red Bull), μας υποδέχεται στο δεξί μπάκετ, που
βρίσκεται τοποθετημένο στο πάτωμα. Τελείως γυμνό το εσωτερικό -όπως είναι φυσιολογικό-, με
το μέταλλο να κυριαρχεί παντού, και μόνο με τα απολύτως απαραίτητα στον εσωτερικό
διάκοσμο.
Και ποια είναι αυτά; Μία οθόνη πολλαπλών ενδείξεων λίγο πάνω από το αριστερό πόδι του
συνοδηγού και η κεντρική κονσόλα ανάμεσα στο πλήρωμα, από όπου και παίρνει ζωή ο
κινητήρας, και όχι μόνο. Από την πλευρά του οδηγού, ο Μίκο έχει μπροστά του μία μικρή
οθόνη τοποθετημένη στο επάνω μέρος της κολόνας του τιμονιού, το οποίο, λόγω της πληθώρας
κουμπιών που διαθέτει, θυμίζει αρκετά τα τιμόνια της F1.
Ο Φινλανδός οδηγός, ο οποίος εμφανίζεται στην πίστα αμέσως μετά τις επίσημες ανακοινώσεις
της ομάδας στην Έκθεση του Παρισιού, είναι ιδιαίτερα ευδιάθετος. «Έχουμε ξαναπάει βόλτα
μαζί, ε;» «Ναι, δύο φορές», του απαντάμε και χαμογελά. «Τότε δε θα σε εντυπωσιάσω, ειδικά
από τη στιγμή που η βόλτα είναι στην άσφαλτο.» Μην είσαι και τόσο σίγουρος, Μίκο... Όπως
και με το R3T, ο Μίκο ακινητοποιεί το DS3 WRC και ετοιμάζεται να ξεκινήσει κάνοντας χρήση
launch control. «Το σβέρκο μου!» Αφήνοντας το χειρόφρενο και πατώντας τέρμα γκάζι, το DS3
κυριολεκτικά εκτοξεύεται στην ευθεία, με αποτέλεσμα χωρίς το HANS το κεφάλι να χτυπάει με
δύναμη στο μπάκετ. Οι μεγάλοι τροχοί με τα σλικ ελαστικά της Michelin, σε συνδυασμό με την
εξαιρετική άσφαλτο της πίστας, έχουν ως συνέπεια η ισχύς του κινητήρα να περνά χωρίς
σπινάρισμα στο δρόμο, και η επιτάχυνση να σου κόβει την ανάσα. Δεν υπάρχουν κομπιάσματα,
δεν υπάρχει έλλειψη απόκρισης, μόνο μεστή και καταιγιστική επιτάχυνση.
Πόσο πιο δυνατό είναι σε σχέση με τα Fiesta και Mini, στα οποία και είχαμε τη χαρά-τύχη να
συνοδηγήσουμε στο παρελθόν; Δύσκολο να πούμε, αφού στις προηγούμενες περιπτώσεις η βόλτα
είχε πραγματοποιηθεί σε χωμάτινη επιφάνεια. Πάντως, ειδικά σε σχέση με το Mini, είναι
εμφανής η διαφορά στον τρόπο με τον οποίο ο κινητήρας φτάνει κοντά στο όριο περιστροφής,
περίπου στις 8.500 σ.α.λ.! Ο Μίκο μας εξηγεί ότι προσπαθεί να εκμεταλλεύεται το ωφέλιμο
εύρος στροφών από τις 6.000 έως και τις 8.500 σ.α.λ. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά σε
σχέση με την προηγούμενη γενιά, όπου ο οδηγός απλώς εκμεταλλευόταν τη θηριώδη ροπή στις
χαμηλές στροφές. Και στην περίπτωση, όμως, του 1.600άρη κινητήρα άμεσου ψεκασμού, η ροπή
δε δείχνει να λείπει ιδιαίτερα από τις χαμηλές στροφές. Και πώς να το νιώσεις αυτό,
άλλωστε, όταν επίσημα (ανεπίσημα οι τιμές είναι σαφώς μεγαλύτερες) ο Μίκο έχει 35 χλγμ.
ροπής στη διάθεσή του από τις 3.250 σ.α.λ.;
Μετά το σοκ της επιτάχυνσης, όμως, ακολουθεί και αυτό της επιβράδυνσης, το οποίο ίσως και
να ήταν μεγαλύτερο. Πλησιάζοντας στην πρώτη στροφή, ο Φινλανδός πατάει με δύναμη το μεσαίο
πεντάλ, και αμέσως το κεφάλι φεύγει μπροστά, δίνοντας την εντύπωση ότι θα αποκολληθεί από
το υπόλοιπο σώμα μαζί με το κράνος. Και πάλι γκάζι, και ξανά η ίδια επιτάχυνση, και
συνειδητοποιείς ότι δύσκολα θα άντεχες μία 30άρα ειδική χωρίς τη στήριξη του HANS.
Ο Φινλανδός με ένα χαμόγελο στα χείλη ρωτάει αν είμαστε καλά και, μόλις του απαντάμε με
χαλαρότητα, «Ναι», συνεχίζει απερίσπαστος το... θεάρεστο έργο του. Με τέρμα γκάζι και
κόφτη(!) στη μικρή ευθεία, ακολουθεί μια γρήγορη δεξιά, η οποία και καταλήγει σε αριστερή
φουρκέτα. Ο Μίκο έρχεται -όπως λέμε στην αγωνιστική διάλεκτο- «ψυχωμένα», κατεβάζοντας μία
σχέση. Το DS3 περνάει άνεμος ξακρίζοντας περισσότερο μάλλον από όσο περίμενε ο Φινλανδός,
ο οποίος και επέμεινε στο γκάζι περνώντας με τα τέσσερα. Αμέσως ισιώνει τους τροχούς και
με δύναμη «πέφτει» ουσιαστικά στο πεντάλ του φρένου, τραβώντας αμέσως το χειρόφρενο και
γυρνώντας το Citroen σχεδόν κάθετα στο δρόμο, διαγράφοντας μια μοναδική-μαγική τροχιά. «Δε
στρίβεις αλλιώς στα κλειστά κομμάτια στην άσφαλτο» τονίζει, και συνεχίζει για ακόμα μία
βόλτα. Σε κάθε περίπτωση, ο Φινλανδός δείχνει να «βρίσκει» το DS3, και αυτό αποδείχθηκε
από την 3η θέση που κατέκτησε λίγο αργότερα στο Ράλλυ Γαλλίας. Απλός, με καθαρές γραμμές,
έχει αφήσει τις περιττές πλαγιολισθήσεις στην άκρη, δείχνοντας να έχει κερδίσει πολύ
περισσότερα από τη συμβίωσή του με τον Λεμπ από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Όσο κι αν το θέλαμε, έπειτα από μερικούς γύρους έπρεπε να δώσουμε τη θέση μας στον επόμενο
συνάδελφο... Αφού βγάλαμε τη φόρμα, μείναμε να παρατηρούμε τους Γάλλους που φρόντιζαν το
DS3 WRC αλλά και τα R3T και R1, τα οποία πλέον βρίσκονταν στην άκρη. Έχουν τον τρόπο τους
οι Γάλλοι, και σίγουρα η φίρμα που εκπροσωπούν θεωρείται πλέον συνυφασμένη με το WRC.
Ευτυχώς, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, το ¶μπου Ντάμπι θα στηρίξει την προσπάθειά
τους, ώστε οι «Σιτροενάδες» να παραμείνουν στον αγαπημένο μας θεσμό. Για πόσο; ¶γνωστο.
Σίγουρα, όμως, σε ανταγωνιστικό επίπεδο, αφού, όπως μας είπε και ο Μίκο λίγο αργότερα, αν
δε σκόπευαν να είναι ανταγωνιστικοί διεκδικώντας τίτλους και νίκες, θα προτιμούσαν να
αποχωρήσουν. Born to win!_ Π. Τ.
Στα έγκατα των... Βερσαλιών
Η πλέον επιτυχημένη ομάδα των τελευταίων δέκα και πλέον ετών εδρεύει από το 2000 στις
Βερσαλίες. Η Citroen Sport τότε και Citroen Racing σήμερα «δρα» σε μια έκταση που καλύπτει
περισσότερα από 15.000 τ.μ. Από αυτά τα 10.000 είναι τα γραφεία, τα εργαστήρια και τα
μηχανουργεία της γαλλικής ομάδας. Γνωστοί για τη «μυστικοπάθειά» τους, οι άνθρωποι της
Citroen δεν ανοίγουν εύκολα τις πόρτες των εγκαταστάσεών τους. Και, όταν αυτό γίνεται,
αναμφίβολα αποτελεί είδηση. Στο περιθώριο της εκδήλωσης για τις αγωνιστικές εκδόσεις των
DS3, είχαμε την ευκαιρία για μια περιήγηση στα άδυτα της Citroen Racing. Μπαίνοντας στο
επιβλητικό γυάλινο κτίριο, εκτός από το Κύπελλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Κατασκευαστών,
σε υποδέχονται αγωνιστικά μοντέλα που έχουν γράψει ιστορία με τη γαλλική εταιρεία.
Πρώτη και καλύτερη είναι η Citroen C4 WRC του Λεμπ, αλλά και η Xsara WRC, με την οποία ο
Γάλλος κέρδισε το Μόντε του 2003. Λίγο πιο δίπλα βρίσκεται η Xsara Kit Car του αείμνηστου
Φιλίπ Μπουγκαλσκί, ενώ παραπλεύρως είδαμε το Citroen C2 S1600 με το οποίο ο Σεμπαστιάν
Οζιέ κατέκτησε το JWRC το 2009. Στην άκρη δεσπόζει η ZX Grand Raid με την οποία ο Πιερ
Λαρτίγκ κέρδισε τρεις φορές το Παρίσι-Ντακάρ. Στο εσωτερικό των εργαστηρίων, όπως μας
εξήγησαν οι άνθρωποι της γαλλικής εταιρείας, όλα τα γραφεία είναι εργονομικά τοποθετημένα,
έτσι ώστε να υπάρχει άμεση και σωστή συνεργασία μεταξύ των τμημάτων. Γεγονός ιδιαίτερα
σημαντικό, αφού, όπως τόνισαν, το μεγαλύτερο μέρος των μηχανικών τμημάτων και εξαρτημάτων
κατασκευάζεται εκεί.
Από εκεί και πέρα, η διάταξη είναι συγκεκριμένη. Και εξηγούμαστε. Στο κέντρο του κτιρίου
βρίσκεται ο χώρος όπου οι μηχανικοί εργάζονται επάνω στα αυτοκίνητα. Εκεί δε θα συναντήσει
κανείς αυτοκίνητα πελατών, παρά μόνο αυτά της εργοστασιακής ομάδας! Από τη μία πλευρά
βρίσκονται τα αυτοκίνητα δοκιμών, ενώ από την άλλη τα DS3 που προετοιμάζονται για τους
αγώνες. Περιμετρικά αυτού του χώρου βρίσκονται όλα τα τμήματα που ασχολούνται με τα
επιμέρους μηχανικά μέρη. Η τάξη, η καθαριότητα και ο τρόπος με τον οποίο όλα είναι
κατανεμημένα και χαρακτηρισμένα θυμίζουν χειρουργείο. Στην περίπτωση του DS3 WRC, η
μεγαλύτερη πρόκληση για τους Γάλλους ήταν ο κινητήρας, ο οποίος και κατασκευάζεται εξ
ολοκλήρου στη Citroen Racing. Αυτή η διαδικασία διαρκεί δύο εβδομάδες, και από εκεί θα
καταλήξει στο ένα από τα δύο δυναμόμετρα που διαθέτει η ομάδα για τη ρύθμισή του, σε
προσομοίωση ειδικών διαδρομών κάθε είδους. Συνολικά, για την κατασκευή ενός DS3 WRC
απαιτούνται 700 εργατοώρες.
The time is now(?)
Με τον Σεμπαστιάν Λεμπ εκτός διεκδίκησης τίτλου το 2013, ο Μίκο Χίρβονεν παίρνει τη
σκυτάλη από τον εννέα φορές παγκόσμιο πρωταθλητή και αισθάνεται έτοιμος να σηκώσει το
βάρος της φανέλας της Citroen...
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Citroen Racing για τη... μερική αποχώρηση του Σεμπαστιάν Λεμπ από το WRC
το 2013 γνωστοποιούσε παράλληλα ότι ο Μίκο Χίρβονεν θα αποτελέσει πλέον το πρώτο βιολί της
ομάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Όταν ο Φινλανδός αποφάσισε, στο τέλος της
περασμένης χρονιάς, να αφήσει την μπλε φόρμα για να φορέσει τα κόκκινα της γαλλικής
ομάδας, που κυριαρχεί εδώ και μία δεκαετία στο θεσμό, σίγουρα αυτό που είχε στο μυαλό του
ήταν η συγκεκριμένη ημέρα. Και ίσως αυτή να ήρθε πιο σύντομα από όσο περίμενε ο ίδιος... Η
δική του (και όχι μόνο) στιγμή έφτασε.
Από το 2006 και έπειτα, ο Χίρβονεν πρωταγωνιστεί στο θεσμό, χωρίς να έχει καταφέρει ούτε
αυτός να σπάσει το σερί του Λεμπ. Μέχρι σήμερα, ο Φινλανδός προσπάθησε ουκ ολίγες φορές να
κατακτήσει τον τίτλο, τερματίζοντας τρεις φορές πίσω από τον μεγάλο του αντίπαλο, ενώ
φέτος αναμένεται να γίνει αυτό για τέταρτη φορά... Στο Μόντε Κάρλο στις αρχές της χρονιάς
μας είχε πει σε συζήτηση στο service park: «Όταν δεν μπορείς να τους κερδίσεις, πήγαινε με
το μέρους τους».
Το είπε και το έκανε, και πλέον ο ίδιος θα είναι αυτός που θα αναλάβει να συνεχίσει το
έργο του Λεμπ και την εκπροσώπηση της Citroen στο WRC. Βέβαια, μέχρι την Έκθεση του
Παρισιού, κανείς δεν ήταν σίγουρος για το μέλλον της γαλλικής ομάδας, και φυσικά ούτε ο
Χίρβονεν, ο οποίος πλέον αισθάνεται σαφώς ανακουφισμένος. «Σίγουρα, η νέα χρονιά θα είναι
συναρπαστική. Αυτό, όμως, που είναι το πιο σημαντικό είναι ότι η Citroen δεσμεύτηκε να
συνεχίσει στο WRC. Κάποια στιγμή κανείς μας δε γνώριζε τι θα γίνει τη νέα χρονιά, και αυτό
μου προκάλεσε άγχος. Εντέλει, η ομάδα θα συνεχίσει στο θεσμό, και αυτό είναι το
σημαντικότερο.»
Η έκφραση ανακούφισης του Μίκο αποδεικνύει ότι όντως η Citroen βρέθηκε κοντά στην πόρτα
της εξόδου, και όντως η συμφωνία με το ¶μπου Ντάμπι ήταν αυτή που... έσωσε την πατρίδα.
«Είμαι στους αγώνες πολλά χρόνια, και μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτήν τη στιγμή η
οικονομική κατάσταση γενικότερα δεν είναι καλή. Αυτό είναι κάτι που είχα στην άκρη του
μυαλού μου. Μπορεί κάποιοι να θεωρούσαν σίγουρη την παρουσία της ομάδας, αλλά, αν
αποφάσιζαν να τραβήξουν την πρίζα και να δώσουν τέλος στο πρόγραμμα, θα το έκαναν. Και
αυτό το είχα στο μυαλό μου...» Κάτι που αναμφίβολα ο Μίκο δεν είχε στο μυαλό του στο τέλος
του 2011, όταν και αποχωρούσε από τη Ford λόγω του βραχυπρόθεσμου πλάνου εμπλοκής, για τα
μάτια της Citroen. «Για μένα η πρόταση της Citroen ήταν μεγάλη ευκαιρία. Τόσα χρόνια
προσπαθούσα να τους κερδίσω, και εκείνη τη στιγμή είχα την ευκαιρία να πάω με το μέρος
τους. Ήταν ευκαιρία να διαπιστώσω πώς δουλεύουν και τι διαφορετικό κάνουν. Είχα άγχος,
αλλά εντέλει μπορώ να πω ότι είμαι χαρούμενος που πήρα αυτήν την απόφαση.»
Τελικά, πόσο διαφορετικά δουλεύουν οι Γάλλοι και πόσο δύσκολη ήταν η προσαρμογή του στη
Citroen; «Οι διαφορές είναι σχετικά μικρές. Το βασικό μου πρόβλημα ήταν η γλώσσα, και αυτό
με απασχολούσε πριν βρεθώ μαζί τους. Στη Ford δεν είχα αυτό το θέμα, και είχα συνηθίσει να
δουλεύω σε άνετο και φιλικό περιβάλλον. Είχα μεγάλο άγχος για το πώς θα δουλέψει η νέα
συνεργασία. Όμως, ομολογώ ότι το έκαναν πολύ εύκολο για μένα, και αυτό είναι πολύ καλό.
Μάλιστα, όπως αποδείχθηκε, μιλάνε όλοι και πολύ καλά αγγλικά! Ειδικά μετά από μερικές
μπίρες μιλάνε τη γλώσσα εξαιρετικά!»
Όμως, η νέα χρονιά δε θα είναι το ίδιο άνετη με αυτήν που πέρασε. Πλέον, θα πρέπει να
αντικαταστήσει τον πιο επιτυχημένο οδηγό στην ιστορία του WRC, και σίγουρα δε θα είναι
εύκολο να το κάνει. «Δεν πρόκειται να προσπαθήσω να κάνω ό,τι και ο “Σεμπ”. Για να συμβεί
αυτό, θα χρειαστούν δέκα χρόνια και να κατακτήσω εννέα πρωταθλήματα... Και δε νομίζω ότι
θα είμαι για τόσο μεγάλο διάστημα εδώ γύρω. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι πολλοί πλέον έχουν
στο μυαλό τους ότι το πεδίο πλέον άνοιξε. Όλοι θεωρούν ότι η δική τους ώρα επιτέλους
έφτασε. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι και τη νέα χρονιά θα είμαστε ισχυροί. Η ομάδα είναι
κορυφαία, και εγώ από την πλευρά μου έχω στην πλάτη μου έναν επιπλέον χρόνο εμπειρίας.
Είχα δώδεκα μήνες να μάθω το αυτοκίνητο, τους ανθρώπους, την ομάδα γενικότερα, και είμαι
σίγουρος ότι θα είμαστε ισχυρός αντίπαλος για όλους.»
ΠαρΆ όλα αυτά, αρκετοί αναρωτιούνται σε τι βαθμό θα εμπλέκεται το εργοστάσιο στην
αγωνιστική ομάδα και, φυσικά, κατά πόσο ο προϋπολογισμός θα είναι αρκετός για την εξέλιξη
του DS3, και όχι απλώς για την παρουσία της ομάδας στο θεσμό. «Είμαι σίγουρος ότι η
Citroen θα συνεχίσει στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Αν δεν είχαν τη διάθεση να εξακολουθήσουν να
είναι ανταγωνιστικοί και να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο, τότε δε θα επένδυαν στο θεσμό.
Υπάρχει μια σπουδαία συμφωνία με το ¶μπου Ντάμπι, που εξασφαλίζει το μέλλον μας, και είμαι
σίγουρος ότι θα είμαστε ανταγωνιστικοί.» Και φέτος μπορεί να μην είχε σε αρκετούς αγώνες
ταχύτητα αντίστοιχη με αυτήν κάποιων αντιπάλων του, αλλά για ακόμα μία χρονιά είναι
αγκαλιά με τη 2η θέση του πρωταθλήματος. «Θα μπορούσαμε να ήμασταν καλύτεροι. Όμως, ήμουν
και πάλι αξιόπιστος. Αυτό είναι το στοιχείο που με χαρακτηρίζει, και το διατήρησα. Από
εκεί και πέρα, είχαμε κάποιες καλές επιδόσεις σε μερικούς αγώνες, ενώ σε κάποιους άλλους
βρήκα τομείς που πρέπει να δουλέψω και να βελτιώσω. Είχα τη δυνατότητα να μελετήσω με τους
ανθρώπους της ομάδας την τηλεμετρία μου σε σχέση με αυτήν του “Σεμπ” και να συγκρίνω
βλέποντας τι κάνω διαφορετικό. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός πως η ομάδα δουλεύει μαζί
μου επάνω σε αυτούς τους τομείς, βλέποντας πού δεν είμαι ανταγωνιστικός, για ποιο λόγο, με
αποτέλεσμα να μαθαίνω από τα λάθη μου.»
ΠαρΆ όλα αυτά, υπήρξαν αγώνες στους οποίους παραδοσιακά σημείωνε καλές επιδόσεις, κάτι που
δεν έγινε φέτος. Όπως στη Μ. Βρετανία. «Ναι, αυτό ήταν έκπληξη για όλους μας. Βλέπεις,
υπάρχουν περιπτώσεις που μετά τις δοκιμές αισθάνεσαι πολύ άνετα με το αυτοκίνητο, νιώθεις
έτοιμος, αλλά στον αγώνα δεν έχεις αυτοπεποίθηση. Αν αυτή δεν υπάρχει και διστάζεις στην
ειδική, κόβοντας ταχύτητα και φρενάροντας νωρίτερα, χάνεις χρόνο. Όμως, ακόμα και από
αυτήν τη διαδικασία μάθαμε αρκετά φέτος. Και είναι εντυπωσιακό πως όλες αυτές τις
πληροφορίες η ομάδα τις συγκεντρώνει και τις επεξεργάζεται, έτσι ώστε να γίνουν δοκιμές
και αλλαγές για να είμαστε καλύτεροι τη νέα χρονιά.» Αισθάνεται, λοιπόν, πως ο στόχος για
το 2012 επιτεύχθηκε; «Είναι κάποιοι αγώνες που προσπαθήσαμε, και πιστεύω ότι θα μπορούσαμε
να κερδίσουμε. Από εκεί και πέρα, αυτό που ήθελα επί προσωπικού ήταν να προσαρμοστώ στο
αυτοκίνητο και στην ομάδα, να είμαι σε θέση να κάνω παραπλήσιους με τον “Σεμπ” χρόνους
και, φυσικά, να βοηθήσω την ομάδα να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Μπορώ να πω
ότι είμαι χαρούμενος», μας είπε χαμογελώντας.
Πάντως, σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης μπορούσες εύκολα να διακρίνεις την άνεση, τη
χαλαρότητα και τη διαφορά στην ψυχολογική διάθεση του Μίκο. Ήταν η μετακίνησή του στη
Citroen και η αποβολή του άγχους του πρώτου οδηγού που έφεραν αυτήν την αλλαγή; «Είμαι
μεγαλύτερος σε ηλικία, και γιΆ αυτό αισθάνομαι πιο χαλαρός. Σίγουρα, με κάθε χρόνο που
περνάει αποκτώ εμπειρία, αλλά και ωριμότητα. Όμως δε σας κρύβω ότι είμαι ενθουσιασμένος
για το πώς εξελίσσονται τα πράγματα.»
Σε κάθε περίπτωση, η νέα χρονιά θα είναι διαφορετική, όχι μόνο για τον συμπαθέστατο Μίκο,
αλλά και για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Για τον Φινλανδό η πρόκληση είναι τεράστια. Θα
αντεπεξέλθει; Κάποιοι λένε δύσκολα, αφού δε διαθέτει την απόλυτη ταχύτητα των κ. Λάτβαλα ή
Οζιέ. Όμως, αυτός είναι ο μοναδικός οδηγός που έχει φέρει τα τελευταία χρόνια σε δύσκολη
θέση τον Λεμπ, και έχει χάσει τον τίτλο στις λεπτομέρειες. Την επόμενη χρονιά, πλέον, ο
Φινλανδός θα έχει ό,τι χρειάζεται στη διάθεσή του για να κατακτήσει τον πολυπόθητο για τον
ίδιο, αλλά και για πολλούς ακόμα, τίτλο των Οδηγών._ Π. Τ.